Öğrenme stili, yeni bir bilgi edinme ve bilgiyi işleme tarzı açısından bireysel farklılıklar vardır. Bazı kişiler yeni bir şey öğrenirken dikkatlerini kendi içlerinden kaynaklanan uyarılara odaklar; uyarıcıları algılarken, yorumlarken, belleğinde tutarken veya hatırlarken içsel ipuçlarına odaklanır. Bu kişiler çevreden kaynaklanan uyaranlara karşı daha ilgisiz kalabilirler. Bu kişilerin alandan bağımsız bir öğrenme stiline sahip oldukları varsayılır.
Öğrenme sürecinde bazı öğrencilerin dikkatleri ise çevredeki uyaranlara odaklanmıştır; çevredeki uyaranlar bu kişiler için önemlidir. Nelere dikkat edecekleri, uyaranları nasıl algılayacakları, yorumlayacakları, belleklerinde tutacakları ve gerektiğinde neleri hatırlayacakları, çevredeki olaylara daha fazla bağlıdır. Bu öğrenciler için alana bağımlı bir öğrenme stiline sahip oldukları varsayılır.
Alan bağımlılığı ve alan bağımsızlığı kavramı, bir anlamda bireylerin ortamla ilişkilerini yansıtır. Alana bağımlı kişiler, ayrıntıyı ve gerekli bilgileri arka planda yer alan önemsiz diğer bilgilerden ayırt edemezler. Oysa alandan bağımsız kişiler, önemli ve ayrıntıda gizli olan önemli ve gerekli bilgileri o bilginin bulunduğu ortamdan kolayca ayırt edebilme becerisine sahiptir.
Uzaktan eğitim ve/veya çevrimiçi eğitim sırasında özellikle alana bağımlı öğrenciler, bulundukları ortamdaki çevresel uyarıcılardan fazlasıyla etkilenirler. Bu da onların öğrenmelerini zorlaştırır. Uzaktan eğitimin devam ettiği bu dönemde anne-babalar çocuklarının alana bağımlı / alandan bağımsız öğrenme stillerinden hangisine sahip olduklarını gözlemlemeli, çocuklarını bu yönleriyle tanımalı, özellikle alana bağımlı çocuklar için dikkat dağıtıcı uyarıcıların ortamdan uzaklaştırıldığı bir öğrenme çevresi düzenlemelidir. Eğitimin evde uzaktan eğitimle yapıldığı bu süreçte ana-babaların en önemli sorumluluklarından biri bu düzenlemeyi yapmaktır.
Prof. Dr. Selahiddin Öğülmüş